Życiorysy polskich leśników, wplecione w gęstwinę trudnych losów naszej Ojczyzny, przez szereg lat pozostawały zakryte. Dopiero teraz dzięki pasjonatom i rodzinom udaje się odsłaniać karty niezwykle ciekawych i barwnych historii. W 1916r. gimnazjalista Błażej Fila (późniejszy dyrektor struktur Lasów Państwowych na Dolnym Śląsku w latach 1950 -1968) po eksternistycznym zaliczeniu egzaminów wstępuje ochotniczo do 5 pułku piechoty I Brygady Legionów. Fila należał do pokolenia „Kolumbów” I Wojny Światowej. Pułk wykrwawiony w letnich bojach z Rosjanami pod Kostiuchnówką chętnie przyjmuje uzupełnienia. W tle jest tworzenie przez Niemców (na bazie Legionów) Polskiej Siły Zbrojnej – „Polnische Wehrmacht”. Józef Piłsudski wraz z korpusem oficerskim Legionów nie daje się jednak zaciągnąć na służbę obcym interesom. Przeciągają linę na polską stronę i tworzą, niezależną od Niemców, Polską Organizację Wojskową. W dniu 17 lipca, w Zegrzu pod Warszawą, część Legionistów 5 pułku odmawia złożenia przysięgi zredagowanej przez niemieckie władze okupacyjne. W odwecie trafiają do obozu internowania w Szczypiornie pod Kaliszem. Żołnierze pochodzący z zaboru austriackiego, postanawiają jednak dalej walczyć po stronie Państw Centralnych i zasilają II Brygadę Legionów gen. Józefa Hallera. Wśród nich prawdopodobnie był, wywodzący się spod Rzeszowa, młodziutki Błażej Fila. W II Brygadzie, będącej częścią Polskiego Korpusu Posiłkowego, podporządkowanego Austriakom, Błażej trafia do II Dywizjonu, 2 pułku artylerii, 2 batalionu haubic dowodzonego przez przyszłego szefa lotnictwa wojskowego w II RP kapitana Włodzimierza Zagórskiego – herbu Ostoja – pracownika wywiadu austriackiego, zaciętego wroga Piłsudskiego – postaci niezwykle barwnej i tajemniczej. Pół roku później, w lutym 1918r., żołnierzy II Brygady spotyka srogi zawód. Austriacy wraz z Niemcami, podpisują w Brześciu traktat pokojowy z bolszewicką Rosją, w którym to akcie Polska i Polacy zostają całkowicie pominięci. W proteście, II Brygada pod wodzą gen. Józefa Hallera postanawia wypowiedzieć posłuszeństwo Austro-Węgrom, przejść front i połączyć się z siłami polskimi na wschodzie. W nocy z 15 na 16 lutego 1918r. na północ od Czerniowiec, pod Rarańczą, oddziały polskie po krótkiej walce przechodzą front. Niestety artylerii, w której służył Błażej Fila, w pobliżu Sadagóry drogę przecina pociąg pancerny. Artylerzyści wraz z taborami zostają rozbrojeni przez Austriaków i internowani w Huszt na Węgrzech. Przebywają tam do maja 1918r., kiedy, wcieleni do C.K. Armii, trafiają do „piekła na Ziemi” na południowo-wschodnim froncie I Wojny Światowej tzn. w Alpy Julijskie, nad rzekę Piawa. Fili udaje się przeżyć i już w listopadzie, po powrocie do kraju, wstępuje do 1 pułku Artylerii Lekkiej Legionów organizowanej przez kapitana Knoll-Kownackiego. Już wkrótce w ramach tej jednostki walczy z Ukraińcami o Przemyśl. Dokładnie 11.11.1918r. polska artyleria, z Błażejem Filą w swoich szeregach, rozpoczyna ostrzał pozycji ukraińskich w mieście.